Ik werk vanuit huis. Mijn man is inmiddels ook thuis. Hij geeft wiskundebijles en had het eerst heel druk, maar nu de schoolexamens zijn uitgesteld is het even wat rustiger. En dan is er nog onze puber Keez.
Thuiswerkplek
Na het ontbijt wordt de keukentafel mijn kantoor. Ik zat eerst in een andere kamer maar daar heb ik geen uitzicht en de muren zijn saai wit. Dat benadrukte wel even hoe fantastisch het uitzicht vanaf mijn werkplek aan de Kommel is. Daarom verhuisde ik al snel naar het woongedeelte met uitzicht op de tuin. Ik mis wel de lekkere koffie van Blanche Dael en het contact met collega’s. De flauwe woordgrappen van Bert en spontane ontmoetingen in het trappenhuis. Er wordt wel eens over mij gezegd dat ik een teamplayer ben. En dat merk ik nu wel echt, daar ga ik het beste op.
Videocalls
Klanten die je nog nooit hebt ontmoet ontvang je nu opeens bij je thuis via een videocall. Dat was wel even wennen. Ik had bijna de neiging om de achtergrond van mijn werkplek even te restylen. Want nu klanten en collega’s bij je binnen kijken ben je je daar veel meer bewust van. Maar ach, het went eigenlijk heel snel. Bovendien heb ik inmiddels in Microsoft Teams een button ontdekt waarmee ik de achtergrond kan vervagen. Zo leer je nog eens wat!
Positieve kanten
Ik geniet van de rust. Normaal word ik wakker van het eerste vliegtuig. Maar ik heb geen vliegtuig meer gezien hier. Daarnaast vind ik het fijn om te merken dat mensen meer op elkaar letten, dat er een sociaal vangnet is. Zo krijgen mijn ouders – die zelf geen boodschappen meer durven te doen – hulp aangeboden van buren via kaartjes in de brievenbus.
Bijzonder moment
Mijn man vroeg mij of ik zijn haar wilde knippen. Want ja, de kapper is dicht. Ik dacht uh… kan ik dat? Ik denk dat ik ongeveer wel weet hoe de kapper het doet. Dus ik kijk nog een tutorial en dan ga ik het gewoon doen. Het scheelt dat mijn man heel relaxt is: "als het mis gaat dan groeit het wel weer aan."
Bleek toch best lastig, dat knippen.