Collega Maud houdt kantoor op zolder, dezelfde zolder waar ook haar man Pascal werkt, de was hangt en hun twee kinderen Feline (3) en Nore (2) in bad gaan - desnoods tijdens een videocall. Maud en Pascal werken in een soort ploegendienst in blokken van twee of vier uur. De eerste dagen was het een uitdaging om een goed schema te maken en ontstonden er wel eens strubbelingen. Inmiddels hebben ze de slag te pakken.
Bakje fruit
Dinsdag en woensdag zijn voor ons de moeilijkste dagen. Dat zijn de dagen waarop de kinderen normaal naar de opvang gaan. In het begin riepen we nog wel eens naar elkaar 'jij hebt twee uur gewerkt, nu ben ik' maar intussen hebben we het onder controle. Op donderdag gaan de kinderen naar opa en oma en dan zitten we samen op zolder. Zo ervaar ik Pascal ook eens als collega. Hij is heel efficiënt en heeft veel teammeetings met koptelefoon. Op vrijdag is Pascal vrij en heb ik de zolder voor mij alleen en komt hij me, heel lief, om 10 uur een bakje fruit brengen. Maar voor de rest is het dan helemaal mijn kantoor waar ik de hele dag ongeremd Justin Bieber kan luisteren. Zelfs meezingen!
Fruithap.
Ommetje met de meisjes.
Elke dag weekend
Wat nu heel fijn is, is dat elke dag begint alsof het weekend is. Normaal maken we de meiden doordeweeks wakker, maar nu is het andersom. Feline haalt eerst Nore op die nog in slaapzak achter Feline aansloft naar onze kamer. Dan kruipen ze bij ons in bed. Heerlijk knuffelen. De beste manier om wakker te worden!
Uitjes
We willen de kinderen niet uit gemak voor de TV zetten, daarom gaan we vaak met ze op pad. De eendjes voeren of een stukje fietsen. Of even naar de bakker dan heb ik meteen een excuus om iets lekkers mee te nemen; ik ben ontzettend dol op vlaai. Elk weekend heb ik sowieso vlaai in huis maar als ik nu doordeweeks bij de bakker ben kan ik het niet laten iets mee te nemen. Mijn beste uitje deze dagen is rennen in het bos met een vriendin. In het weekend een flinke ronde van 8 à 10 kilometer en op woensdagavond een iets korter rondje. Voor Corona waren er altijd smoesjes om niet te hoeven gaan, nu kijken we ernaar uit.
Tuinhuis
Onze tuin krijgt deze weken een metamorfose. Die wordt niet alleen kindvriendelijker door een klimrek maar ook volwassenevriendelijker met een groot tuinhuis met veranda. Toen dat werd geleverd hadden we nog wel een kleurissue te solven. De beits die we gekozen hadden was geen succes. Na drie dagen dacht ik ‘dit is te lelijk’ en zijn we samen naar de bouwmarkt gegaan om een nieuwe kleur te kiezen. Wij allebei met een eigen kar, door een soort Efteling-rij naar binnen. Eenmaal binnen mag je elkaar weer kennen. Het groengrijze tintje zit er nu op en het ziet er heel goed uit. Nu kunnen we hier ’s avonds heerlijk zitten om de laatste zon te pakken terwijl we een wijntje drinken. Dat mis ik nu het meest: de spontaniteit in het weekend; een borrel of barbecue met vrienden. Ik verheug me nu al op het zomerfeest dat we gaan geven - als het weer mag!
Het beste uitje.
Tuinplezier.
Positief
Ik heb wel gemerkt hoe simpel systemen werken en dat een digitale meeting met klanten soms perfect werkt. Met Mosa hebben we bijvoorbeeld elke week een meeting, voorheen fysiek nu digitaal. Ik dacht dat dat het project niet ten goede zou komen, maar het tegendeel is waar. De klant (en wij) zijn juist enorm gefocust. Ik denk zelfs dat deze werkwijze positief bijdraagt aan het proces. Dit ga ik wel vaker initiëren als Corona achter ons is. Ik denk dat veel wordt bepaald door hoe je het zelf aanvliegt. Als je focust op wat positief is, gaat het allemaal best goed. Hoe onze klanten nu een beroep ons doen, dat steunt me enorm.